| 2004 - 2005 |

| kunstenfietswerk/WindMee | home |
| print verslag WindMee |

conceptontwikkeling, coördinatie en organisatie van kunstfietsroute WindMee vanaf 2002

| routebeschrijving Den Haag > Rotterdam |

| routebeschrijving Rotterdam > Den Haag |

| cultuurhistorisch perspectief WindMee |

| communicatie |

| kunstprojecten |
| RIT- Adriaan Nette |

| Kijken naar de zee - Esther Polak |

| Streekspotters - Sjaak Langenberg / Rosé de Beer |

| Hollands Glorie - Zeger Reyers |

| Toekomstige Groeten- Barbara Visser |

| The Blue Comets live at Villa Ockenburg - Saskia Janssen |

| links |
www.tchm.nl
www.zicht.nl
www.adriaannette.nl
www.sjaaklangenberg.nl
www.barbaravisser.net
www.saskiajanssen.nl

Als coordinator van WindMee2004 van de stichting Kunst en Fietswerk ontwikkelt Heerema de context voor een nieuwe benadering van een kunstfietsroute als mentale en fysieke verplaatsing.
In 2002 heeft Heerema met Ingrid Van Santen en Esther Didden de basis voor dit project gelegd met het ‘Kunstplan 2003 en verder’.
Het traject van Rottterdam via Hoek van Holland naar Den Haag is bijzonder in potentie, maar de bezoeker ervaart een grote verscheidenheid die geen onderlinge cohesie kent. Met het plan voor de kunstfietsroute ontstaat samenhang. De route van 65 kilometer langs zee en Waterweg, de bestaande kunst en cultuur en de relatie met het publiek zijn de drie uitgangspunten voor tijdelijke kunstprojecten. Door de keuze van een (meer) jaarlijks perspectief ontstaat een interessante gelaagdheid.

Een andere beleving van kunst en cultuur

In 2004 zijn de bestaande kunstwerken en cultuurhistorische landmarks voor het eerst aangevuld met 6 hedendaagse kunstprojecten vanuit een cultuurhistorisch perspectief. Projecten van Saskia Janssen, Sjaak Langenberg / Rosé de Beer, Adriaan Nette, Esther Polak, Zeger Reyers en Barbara Visser vormen een programmatische lijn waarlangs het publiek zich kan verplaatsen en ontsluiten op boeiende wijze de leesbaarheid van het Zuid-Hollandse cultuurlandschap. Mmv kunsthistorica Ingrid van Santen, communicatiestrategie door T(C), HM, webbouw door Zicht.

Theoretisch Kader

 

Ontwikkeling kunst in de openbare ruimte langs de kunstfietsroute aan de hand van het cultuurhistorisch perspektief.

Buiten - in het publieke domein – bevindt zich een grote verzameling kunst, een ware ‘collectie’. Nederland heeft een jarenlange traditie opgebouwd op het gebied van kunst in de openbare ruimte. Na de tweede wereldoorlog heeft vooral de overheid als opdrachtgever gefunctioneerd met ondermeer als doel een betekenisvolle omgeving te creëren evenals het publiek in aanraking te brengen met educatieve en esthetische waarden van beeldende kunst.

Hoewel beheer en behoud van deze inmiddels veelomvattende verzameling in de belangstelling staan, is het veel moeilijker om de geschiedenis, samenhang en context van deze collectie te ontsluiten. Diverse steden en gemeenten brachten hun kunst in de openbare ruimte in kaart en in Rotterdam, Den Haag en Amsterdam verschenen beeldengidsen. De nieuwe kunstfietsroute WindMee beoogt deze ontwikkeling te ontsluiten voor een breder publiek door haar inzichtelijk te maken aan de hand van voorbeelden langs de route, essays en lezingen en nieuwe, tijdelijke kunstprojecten.

Het theoretische kader voor WindMee is uitgewerkt in 3 essays en lezingen door kunsthistorica Ingrid van Santen: Vissersverhalen en Zeehelden; Monumenten en folklore; Erfgoed en nieuwe culturen. Deelnemende kunstenaars hebben een reader als theoretisch en praktische onderlegger ontvangen.

 

Inventarisatie bestaande kunst – en cultuur langs de route / routebeschrijving

Voor WindMee is een omvangrijke inventarisatie gemaakt van alle uitingen (objecten, musea, monumenten) van kunst- en cultuur in het gebied. In de routebeschrijving zijn deze opgenomen.

De kunstfietsroute Rotterdam – Hoek van Holland- Den Haag begint in de grote steden die als openlucht musea van de kunst in de openbare ruimte te ervaren zijn. Langs het fietspad zijn met kleine omwegen door bijvoorbeeld Maassluis, Vlaardingen of Schiedam ook enige interessante sculpturen te zien. Opvallend is de voorkeur voor meer figuratieve en ‘nostalische’ of ‘historiserende’ kunst in de regio tussen de twee grote steden.

De ontwikkeling van kunst in de openbare ruimte is kortweg samen te vatten als een accentverschuiving van het autonome kunstwerk naar de locatie en van de locatie naar het publiek. Leidraad hierbij is het cultuurhistorisch perspectief van Wind Mee. De nadruk ligt op het dagelijkse leven in het verleden en heden. Het dagelijkse leven zoals dat is gevat in verhalen, voorwerpen, beelden, gebruiken en locaties. Aandacht wordt ook besteed aan de authenticiteit van de cultuurhistorische beleving en het gevaar voor geschiedvervalsing. Recente ontwikkelingen in de wetenschap, vooral op het gebied van de etnologie door ondermeer het Meertens Instituut en prof.dr. Gerard Rooijakkers worden in het project samengebracht met lokale gebruiken en tradities en het meer populaire verlangen naar identiteit.

Dit project wordt mogelijk gemaakt met de steun van de Mondriaan Stichting, Stimuleringsfonds voor beeldende kunst, vormgeving en musealeactiviteiten, Prins Bernhard Cultuurfonds Zuid Holland, Fonds 1818, OBR Rotterdam, Cbk Rotterdam, gemeente Den Haag, ANWB Fonds, Fonds Schiedam/Vlaardingen, Stroom Haags Centrum Beeldende Kunst, Rotterdamse Kunststichting, Stichting Cultuurfonds van de Bank Nederlandse Gemeenten, Stichting Bevordering van Volkskracht en het Prins Bernhard Cultuurfonds Rotterdam.

Vervolg

Na het succes van WindMee in 2004 en 2005 is in 2006 het project overgedragen aan Kunstgebouw, stichting Kunst en Cultuur Zuid Holland. Ism de provincie Zuid Holland wordt het vervolgtraject uitgewerkt.